lunes, 15 de julio de 2013

Urtebetetzean "Klik!" / "¡Clik!" en el aniversario



"Urtebeteko lanak merezi izan duelako, ZORIONAK!" / 
"Porque el trabajo de un año ha merecido la pena, FELICIDADES!"

Urtebete jada! Nola igarotzen den denbora! Ospatzeko, Natalia Martinez-ekin kontatzen dugu gure artean, ohore bat. Gaztelugatxeko "sekretuak" ere erakusten dizkizuegu. Gaueko argazkiekin Teneriferaino ere bagoaz eta urteak eman duenari errepasu bat emango diogu. José antonio Hervas-ek bere azken timelapse lanak erakusten dizkigu eta Henry Jun Wah Lee-k natuarren alkimiari buruzko timelapse ikusgarri bat ere zuenganatzen dugu. Eta nola ez, ezinbestekoa den sekzioa Flickr-eko pool-eko argazkien selekzio batekin, eta gure argazkien beste tartetxo bat.

¡Un añito ya! ¡Cómo pasa el tiempo! Para celebrarlo, tenemos el placer de contar con Natalia martinez entre nosotros, todo un honor. Os mostramos los "secretos" de gaztelugatxe. También nos vamos de nocturnas hasta Tenerife, y repasamos lo que ha dado de sí este año. José Antonio Hervas nos enseña sus últimos trabajos de timelapse, y de la mano de Henry Jun Wah Lee nos adentramos en la alquimia de la naturaleza con un timelapse espectacular. Y cómo no, la infalible sección de las fotos seleccionadas del pool de flickr y otra sección de nuestros últimos trabajos. Espero que os guste!


Canonikos #12



Orain arte argitaratutako zenbakiak ez badituzu ikusi, hemen aurkituko dituzu guztiak nahi duzunean ikusi edo eta deskargatzeko.

Si no has visto los números publicados hasta ahora, aquí puedes encontrarlos todos para poder verlos y descargarlos cuando quieras.



martes, 9 de julio de 2013

Gertuan gertutik "Klik!" / Cerca de cerca "¡Clik!"



"Ez dago ikustea nahi ez duena baino itsuagorik" / "No hay más ciego que el que no quiere ver"

Mila alditan gelditua naiz etxetik gertu pasiatzen, egoerak ez nauelako kostaldera ala basora argazkiak ateratzera joateko aukerarik eman. Eta horrenbestetan pasatua nahiz iratzeen albotik, beraien presentziari jaramon haundirik egin gabe.

Mil veces me he quedado paseando cerca de casa, porque la situación me impedía acercarme a la costa o al bosque a fotografiar. Y mil veces he pasado por al lado de helechos a los que no he prestado demasiada atención.


Baña halako batean, barnean daramagun "arratoia" gosez amorratzen esnatzen da. Ezin duzunez "betiko" tokietara joan gose horren asetzea bilatzeko, gertukoari jaramon egiten hasten zara, eta "arratoia" horren gosez ez zegoenean ikusten ez zenituen argazkiak aurkitzen.

Pero en una de estas, se despierta hambrienta la "rata" que llevamos dentro. Ya que es imposible ir a los sitios de "siempre" para saciar ese hambre, empiezas a prestar atención a lo que tienes cerca, y a ver fotos que no veías cuando la "rata" no estaba tan hambrienta.


Konturatu orduko, han aurkitzen zara, "janaria" batzen, zuk zeuk ere sinestu ezin dezakezun platerkadak bete arte.

Para cuando te das cuenta, allí te encuentras, recogiendo "comida" para llenar tantos platos como no habrías imaginado.


Tripakada hartu eta gero, gauzak beste modu batera ikusten dira, eta dena da positiboago. Ezintasunak, edukitze ezak, ez dagoen tokitik indarrak ateratzen laguntzen dizula ikasteko balio du.

Una vez el estomago a reventar, las cosas se ven de otra manera, de forma más positiva. El no poder, el no tener, te ayuda a aprender que se pueden sacar fuerzas de donde no hay.







lunes, 1 de julio de 2013

Arizonarekin amesten "Klik!" / Soñando con Arizona "¡Clik!"


"Hurrun dagoena gertu bihurtzen; hor dago gure arazoa" / 
"Convertir la lejanía en cercanía; he ahí nuestro problema"

Mila aldiz amesten dugu gugandik urrun dauden lurraldeekin. Batzuetan Amerika, besteetan Afrika, Australia, Europa Iparraldea, eta baita Asia ere. Irudimenarekin mundu guztian ikusten gara, gugandik gertu daukagunaz disfrutatzeko gai izan gabe.

Soñamos mil veces con tierras que están lejos de nosotros. A veces América, otras África, Australia, norte de Europa, y también Asia. Con la imaginación nos vemos en cualquier parte del mundo sin ser capaces de disfrutar con lo que tenemos cerca.


Arizonako lur gorriak dira, nire irudimenaren hegaldiak helmugatzat hartzen duen lurraldetariko bat. Ez dakit ikusi ditudan argazki guztiek daukaten bere bultzada ala  bere lurren tonalitate epelek erakartzen nauten, besterik gabe.

Son las tierras rojas de Arizona las que mi imaginación toma como destino en más de una ocasión. No sé si son todas las fotos que he visto de allí las que me empujan a ello o, sin más, si son los tonos cálidos de sus tierras los que me atraen.   


Eta bapatean Arizona bat "sortu" da etxetik gertu. Ez dakit nire nahien indarrek sorturikoa izan den ala, denboraren joan etorriak ikusiz, baten batek noiz aurkituko zai zegoen urteetan zehar hor. Irudimenari billeterik eskatu gabe bidaiatuko nuen oraingoan.

Y de repente se ha "creado" una Arizona cerca de casa. No sé si ha sido fruto de la fuerza de mi imaginación o si estaba ahí viendo pasar el tiempo hasta que alguien lo encontrara. Esta vez viajaría sin pedirle billetes a la imaginación.


Lur gorriak zapaltzen nago jada; eta ez daukat denbora askorik. Ahal dudan einean aterako diot probetxu momentuari. Baña badakit hurrengo baterako nora joan amets askorik egin gabe, etxetik gertu dagoen Arizona ezagutu dut eta.

Ya estoy pisando las rojas tierras; y no tengo mucho tiempo. Sacaré el máximo provecho posible en la medida en que pueda. Pero ya sé a dónde ir la siguiente vez sin soñar mucho, puesto que he conocido el Arizona que está cerca de casa.


Berriro amesten hasteko ordua heltzen ari zait. Berriro ere Amerika, Afrika, Australia, Europa iparraldea, Asia,... Izango ote da etxetik gertu horren urrun joan gabeko kontinenterik?

Me está llegando la hora de empezar a soñar de nuevo. Otra vez América, África, Australia, Europa del norte, Asia,... ¿Habrá continentes cerca de casa sin tener que viajar tan lejos?